Translate

6 Aralık 2012 Perşembe

AİLEM VE EVİM


             Çocuklarımız sınırlı boyamaları tam yapamıyorlar. Okulun ilk günlerine göre çocuklarımızın bir kaçında boyama konusunda  gelişme görülmüştür. Genelde boyama yaparken tek renk kullanyorlar, karalama şeklinde, ayrıntılara dikkat etmeden boyamaya çalışıyorlar. Bazı çocuklarımızda da bir kaç rengi bir arada kullanarak boyamaya çalışıyorlar. Boyama konusunda evde de çalışmaların yapılaması, çocuklarınınızı desteklemeniz gerekmektedir.
             Çocuğunuzla  boyama yaparken renkler hakkında konuşabilir ve siz de boyama yaparak örnek olabilirsiniz. Renkler konusunda kıstlama yapmayın. Ev resmi boyarken çatı kırmızıdır, kırmızı renge boyamalısın diyerek renk söylemeyin. Çatıyı istediği renk boyayabilir. Boyama yaparken dışına taşırmadan, boşluk bırakmadan, boyayı düzgün tutarak boyaması önemli. Şiiri okuduğunuzda beni daha iyi anlayacağınızı umuyorum. İkinci öğretmenin yaptığı gibi sadece çocuklarımıza rehberlik edelim.

Bir Küçücük Oğlancık Varmış

Bir küçücük oğlancık bir gün okula başlamış
Pek mi pek akıllıymış.
Okulu da pek büyükmüş.
Ama akıllı çocuk sınıfına dışarıdan kestirme bir yol bulmuş.
Buna çok sevinmiş.
Artık okul ona kocaman görünmüyormuş.
Bir zaman sonra bir sabah Öğretmen demiş ki:
"Bugün resim yapacağız".
"Ne güzel" demiş çocuk.
Resim yapmasını çok severmiş.
Her türlüsünü de yaparmış:
Aslanlar, kaplanlar, tavuklar, inekler, trenler, gemiler.
Mum boyalarını çıkarmış ve çizmeye başlamış.
Ama öğretmen "Durun" demiş.
"Henüz başlamayın"!
Ve herkes hazır olana kadar beklemiş.
"Şimdi" demiş öğretmen,
"Çiçek çizmesini öğreneceğiz".
"İyi" demiş çocuk.
Çiçek çizmeyi çok severmiş.
Ve pek güzellerini yapmaya başlamış
Pembe, mavi, portakal mum boyalarıyla.
Ama öğretmen "Durun" demiş.
"Size nasıl yapılacağını göstereceğim".
Yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizmiş.
"İşte" demiş öğretmen.
"Şimdi başlayabilirsiniz".
Küçük çocuk bir öğretmeninin resmine bakmış
Bir de kendininkine.
Kendininkini daha bir sevmiş.
Ama bunu söyleyememiş.
Kağıdını çevirip Öğretmenininki gibi
Yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizmiş.
Bir başka gün
Küçük çocuk dışarıdan sınıfa açılan kapıyı
Becerdiğinde tam bir başına açmayı
Şöyle demiş öğretmen:
"Bugün çamurdan bir şey yapacağız".
"Ne iyi" demiş çocuk.
Çamurla oynamayı çok severmiş.
Her şeyi yapabilirmiş onunla:
Yılanlar, kardan adamlar, filler,
Fareler, arabalar, kamyonlar.
Başlamış çamuru
Yoğurup sıkıştırmaya.
Ama öğretmen demiş:
"Durun! Daha başlamayın!"
Ve beklemiş hazır olmasını herkesin.
"Şimdi" demiş öğretmen.
"Bir çanak yapacağız".
"Güzel" demiş çocuk.
Çanak yapmasını çok severmiş.
Ve başlamış yapmaya
Boy boy, şekil şekil çanakları.
Ama öğretmen "Durun" demiş:
"Size nasıl yapılacağını göstereceğim".
Ve de göstermiş herkese bir büyük çanağın nasıl yapılacağını.
"İşte" demiş öğretmen
"Artık başlayabilirsiniz".
Küçük çocuk bir öğretmenin çanağına bakmış.
Bir de kendininkine.
Kendininkini daha bir sevmiş
Ama bunu söyleyememiş.
Topağını yuvarlayıp yeniden
Yapmış öğretmeninki gibi
Derin bir çanak.
Ve çok geçmeden
Küçük çocuk öğrenmiş beklemeyi, izlemeyi,
Ve herşeyi öğretmen gibi yapmayı.
Ve çok geçmeden
Başlamış kendiliğinden hiçbir şey yapmamaya
Ama birdenbire
Taşınıvermişler başka bir eve,
Başka bir şehirde,
Ve çocuk gitmiş başka bir okula.
Bu okul daha da büyükmüş
Öbüründen.
Kestirme yolu da yokmuş dışarıdan
Büyük basamakları çıkmak
Ve uzun koridorlardan geçmek gerekirmiş sınıfa kadar.
Ve daha ilk gün
Demiş ki öğretmen:
"Şimdi resim yapacağız".
"Güzel" demiş çocuk.
Ve beklemiş öğretmeninin
Ne yapacağını söylemesini
Ancak öğretmen bir şey söylemeden başlamış dolaşmaya.
Küçük çocuğa gelince durmuş.
Sormuş: "Resim yapmak istemiyor musun?"
"İstiyorum" demiş çocuk.
"Ne yapacağız"
"Ne istersen" demiş öğretmen
"İstediğim renk mi?" demiş çocuk.
"İstediğin renk demiş öğretmen.
"Herkes aynı resmi yaparsa ve aynı renkleri kullanırsa
kimin neyi yaptığını ve neyin ne olduğunu nasıl anlarım ben?"
"Bilmem", demiş çocuk.
Ve başlamış çizmeye.
Yeşil saplı kırmızı bir çiçeği.

Helen Buckley (Çeviri: Jale Onur)

 
Ailemmiz ve evimizle ilgili çalışmalar yaptık.
Ailemle ilgili boyama sayfasını boyadık.
 




 
 Aile büyüklerimizden dede ve nine boyama sayfalarını boyadık.
Ailemizdeki kişilerden konuştuk.
 
















 
Çocuklarımıza sorduk "Ailenle neler yapmayı seviyorsun?" sorusuna bakın nasıl cevap vermişler.
 
Aybike; annemlerle gezmeyi çok seviyorum.
Naz ; babam bana oyuncaklar alsın.
Deniz ; annem babam ve ablamla en çok televizyon seyredip uyumayı seviyorum.
Bilge; annem ve babamla yüzmeyi seviyorum.
Berra ; annem babamla oyuncak oynamayı seviyorum.
Ada;büyüyünce babam gibi gelinlerin saçını yapacağım
Sezen Ceylin; annemle yemek yapmak istiyorum.
İrem; annem babam deyince hep aklıma Melike geliyor.
Burak; babamla araba oynamayı çok seviyorum.
Ege; babamla daha çok oyun oynuyorum.
Efe; Ege abimle resim yapmayı çok seviyorum.
Erdem; annem bana çok güzel yemek yapıyor.
Arda; annemle de babamla da gezmeyi çok seviyorum.
Eren; annemi öpmeyi ve sarılmayı çok seviyorum.
Doruk; babam bana hemen saat alsın.
Ali Nevzat; annem ve babamla uyumayı çok seviyorum. Kardeşim bazen ağlıyor ama o daha bebek.
Berk; annemle babam beni çok seviyor.
Alp; cevap vermedi                            
Barış; annemle babam hep yanımda dursun.
Görkem; ablam büyük diye onu daha çok seviyorum.
Faruk Ege; babamla oynamayı seviyorum
İbrahim; cevap vermedi                     
Ceylin; annem hep yanıma gelsin.  
 Çocukların söylediklerini ev şeklinde düzenleyerek panomuzda sergiledik.
 

 
Evimizin bölümleri hakkında konuştuk.
 Evimizin bölümlerinde hangi eşyaların olduğunu söyledik
 
 
  Kutudan ev yaptık. Hep beraber evimizi süsledik

 

1 yorum:

Engin Tan dedi ki...

Nursel Öğretmenim, çocuklarımızın içindeki gizli kalan yanlarını keşfetmeye yönelik çalışmalarınız ve çocuklarımızın gelişimine yönelik samimi, özverili katkılarınız için size çok teşekkür ederim.

Kurmuş olduğunuz site aracılığı ile güzel etkinliklerinizi takip etmek bizler için büyük bir lütuf.

Başarılı çalışmalarınızın devamını diler, saygılarımı sunarım.

Yrd. Doç. Dr. Engin Tan
(Naz'ın Babası)